Boncukların Tarihçesi ve TOHO Cam Boncuklarının Üretimi

Boncuk nedir?

Temel olarak, boncuk kelimesi “delikli küçük bir top” anlamına gelir, ancak aslında çeşitli şekil, boyut ve malzemeler vardır. Modern çağda en yaygın malzeme  camdır.

Boncukların kökeni 

Boncuklar için kullanılan doğal malzemeler, diğerlerinin yanı sıra, ahşap, kabuk, meyve, tohumlar, taş, hayvan dişleri, balık omurgası, fildişi, mercan ve devekuşu kabuğunu içermektedir. Güneş ve ayın tanrı olarak kabul edildiği çağlarda, güneş ve ayın şekillerini yansıtan şekillerle yuvarlak boncukların kullanılması eski insanlar için büyük önem taşıyor gibi görünmektedir.Doğal malzemelerden yapılmış boncukların kökeni, çok eskilere,  insanlığın şafağına dayanmaktadır. Küçük kabuklardan yapılan boncukların 75,000 yaşından büyük yeryüzü tabakalarının içinde bulunduğu görülmüştür.

Camdan önce boncuklar

MÖ 16. yy civarında Mezopotamya esnafı camdan toplar yapmaya başlamıştır. Çok geçmeden, MÖ 15. yüzyılda, bu tür cam toplar Mısır’da da yapılmaya başlanmıştır. Yapılan bu ilk cam toplar oldukça basit olmasına rağmen, zaman içerisinde lamba yapımı gibi teknikler sayesinde daha güzel ve karmaşık tasarımlar yaratılmıştır.

Silindir boncuklar  

Son on yılda, Japon boncuklarının yeni bir şekli olan silindir boncukları giderek daha popüler hale gelmiştir. Yuvarlak kum boncuklarının aksine, silindir boncukları şekil ve ebat açısından son derece muntazamdır ve büyük deliklere sahiptir. Düzleştirilmiş uçları, silindir boncuklarıyla oluşturulan boncuk işleminin düz, pürüzsüz bir yapıya sahip olmasını sağlar. Dokumadaki satırlar ve sütunlar daha düzenli bir şekilde sıralanır, bu nedenle ayrıntılı desen çalışması daha doğru ve eşit şekilde ortaya çıkar. Bu boncuklar yuvarlak boncuklardan daha pahalıdır, ancak ince cidarlı silindir boncuklarının azaltılmış ağırlığı gram başına daha fazla boncukla sonuçlanır. Silindir boncuklarının üç versiyonu vardır:

– TOHO Treasure
– TOHO Aiko
– Miyuki Delica

Japon TOHO silindir boncuklarındaki delikler oldukça büyüktür. Sonuç olarak, birçok iplik geçişine uyum sağlayabilirler. TOHO silindir boncukları çoğu boncuk dikişiyle iyi çalışır, ancak özellikle kare dikiş, düz peyote dikiş ve merdiven dikişiyle iyi çalışır. Ek olarak, boncuklu halatları yapmak için silindir boncukları kullanılabilir. Boncuk tığ işlerinde de kullanılabilirler. TOHO silindir boncuklar, dokuma tezgahı çalışmaları için de tercih edilmektedir çünkü düzgün sonuç elde edilir. Çok çeşitli boncuk renkleri, resimlerin ve sanat eserlerinin TOHO silindir boncukları kullanılarak hassas bir şekilde işlenebileceği anlamına gelir.

 

Cam Boncuk Üretim Yöntemleri

Cam boncuk üretmenin 4 ana yöntemi vardır.

1- Lamba Yapımı Cam Boncukları (Mandrel boncukları)

Bu yöntemde erimiş cam, metal bir mandrel etrafına sarılır. Bu tekniğin eski Mezopotamya’da veya Mısır’da başlamış olabileceği tahmin edilmektedir.

2- Çekme Yöntemi

Bu yöntemle, erimiş cam, çubuk benzeri bir tüp oluşturmak üzere çekilir, küçük parçalar halinde kesilir daha sonra kesilen yüzeyi yuvarlatmak için yeniden ısıtılır. Günümüzde bu yöntem kullanılarak küçük yuvarlak boncuklar üretilmektedir.

3- Kalıplı Cam Boncuk

Bu yöntemde, ısıtılmış cam çubukları üst ve alt ahşap kalıplar arasında preslenir, sonra çıkarılır.

4- Üfleme Cam Boncuklar

Bu yöntemde, boncuklar doğrudan erimiş cama üflenerek şekillendirilir.

 

Japon Kum Boncukları

Japonya’da kum boncuklarına Nanjin topları denilirdi. İlk olarak 1921’lerde Almanya’dan ithal edilmiş daha sonra da Japonya’da boncuk imalatı başlamıştır. Başlangıçta Tondenbayashi, Osaka’daki Aoki Wasaburo Fabrikası ve Osaka’daki Sakai’deki Nakajima Cam Fabrikası dahil olmak üzere sadece iki üç fabrika ile küçük bir sanayi olarak başlamasına rağmen bugün Japon kum boncukları dünyanın en iyisi olarak kabul edilir. 2 büyük Japon boncuk üreticisinden biri olan ve Ichiji Yamanaka’nın kurucusu olduğu TOHO Co. Ltd. 1951’de savaştan hemen sonra Hiroşima Şehrinde “TOHO Cam Boncuk Fabrikası” olarak cam boncuk üretimine başlamıştır. TOHO, Hiroşima’daki Fukuyama şehrindeki diğer büyük üreticiye karşı rekabet edebilmek için teknolojilerini sürekli geliştirmektedir.

 

TOHO Cam Boncukları Nasıl Yapılır

1. Cam Çubuk Yapımı

1-1. Malzemeleri Karıştırma

Cam boncuk yapımında kullanılan cam “soda-kireç camı” olarak adlandırılır. Bu cam, pencere camı ve cam şişeler için de kullanılan en yaygın cam türüdür.

Soda-kireç camının ana bileşenleri silika kumu (SiO2), soda külü (Na2C03) ve kireç taşıdır (CACO3). Soda külü, silika kumunun kolayca erimesine yardımcı olan sodyum (Na) içerir. Kireç taşındaki kalsiyum (Ca) camın suda çözünmesini önler.

Pencere camı veya şişe yapmaktan farklı olarak, cam boncukları yapmak çeşitli cam renklerini gerektirir. Daha net ve daha saf renkli cam elde etmek için saf malzeme kullanılması gerekmektedir. Kullanılan camların üretim sonunda mavi-yeşil cam ile sonuçlanmaması için üretim aşamalarında demir bulaşmasından kaçınılmalıdır.

Camı renklendirmek için çeşitli renklendirici maddeler kullanılır. Tablo 1. Ana Renklendirici Malzemeleri göstermektedir.

Toz boya maddelerinin ve ana malzemenin belirlenen bileşime ölçeklendirilmesi (uygun orandaki bileşenler) ve bunların karıştırılması “harmanlama” olarak adlandırılır.

Birçok cam boncuk türü aynı rengi gösterir, ancak boyut ve şekil bakımından farklılık gösterir. Boncukların rengi aynı görünse bile, her birinin karışım bileşimi farklıdır. Şekil ve boyut farklı olduğunda, boncuk kalınlığı değişir. Bu nedenle, camın renginin parlaklığı, malzemelerin harmanlanmasıyla ayarlanmalıdır, böylece boyut ve şekil farklı olsa bile boncukların renkleri aynı görünür. Camın kendisi sabit bir renk olsa bile, daha kalın cam daha koyu, ince cam ise daha açık bir renk tonu gösterecektir.

Cam boncuklarda 3 tip farklı şeffaflıkta cam kullanılır. Şeffaf cam “Şeffaf”, yarı şeffaf cam “Seylan” ve şeffaf olmayan cam “Opak” olarak adlandırılır.

Cam opak yapılarak cam saydamlığı ayarlanabilir. Genellikle, florür (bir florin ve diğer atomların bir bileşiği) bir opalizer olarak kullanılır. Opalizasyon, kolloidler (moleküllerden veya iyonlardan daha büyük süper ince tanelerin, sıvı, gaz veya katı maddeler gibi ortamlarda dağıldığı bir durum) olarak adlandırılan küçük kristaller oluşturur. Kolloidler ışığı dağıtır ve camın opak görünmesini sağlar. Daha çok ve daha büyük kolloid oluşmasıyla cam daha da opaklaşır. 

Not: Renklendirme malzemeleri ana malzeme ile aynı şekilde ve aynı oranda karıştırıldığında bile, her zaman düzgün bir renk oluşturmaz. Deneyimli TOHO çalışanları, camın durumundaki ince değişiklikleri izler ve rengini ayarlar. Özellikle spektrumun kırmızı kısmındaki renkler için homojenliği korumak daha zordur.

 

1-2. Eritme 

Ana malzemeden, renklendirici maddelerden ve opalizerlerden oluşan hammaddenin yaklaşık 20 saat boyunca 1300 santigrat dereceye kadar ısıtılmasından sonra, şeker benzeri yumuşak bir cam elde edilir. Bu sürece “Erime” denir. Bu süreç sonucu ortaya çıkan cam  “erimiş cam” olarak adlandırılır. 

Her işlemden geriye kalan aynı tipte (kırıntı) atık cam parçaları, harmanlanmış ham maddelere erime sırasında önceden belirlenmiş bir oranda eklenir. Cam kırıntıları her işlemden çıkan atık camlardır. Bu şekilde cam kırıntılarının geri dönüşümü daha düzenli erime sağlar.

Camı eritmek için 2 çeşit fırın kullanılır. Birincisi, küçük cam partileri üretmek için kullanılan “Pot Fırını”, ikincisi ise büyük ölçekli üretimde kullanılan “Tank Fırını”dır.

 

Not 1: Birkaç çeşit “Pot” vardır. Günümüzde kum boncuk yapımında en sık kullanılanı “Class Pot” adı verilen bir kaptır. Genellikle camı eritmek için en çok kullanılan kap “Yan Açma Potası”dır. Japonya’da, Yan Açma Potası “Kedi Kabı” olarak adlandırılır, çünkü şekli oturan bir kediyi andırır.

Not 2 :Potlar refrakter (ısıya dayanıklı) malzemeden yapılmıştır ve kullanılmadan önce 3 güne kadar kademeli olarak ısıtılmalıdır. Pot çok hızlı bir şekilde ısıtılırsa, çatlar. Bu sürece “Pot Ön Yakma” süreci denir.

 

Tank Fırını 

Ateş tuğlalarından inşa edilmiş büyük bir tanka cam hammaddeleri eklenir ve bir çift elektrotu elektrikleyerek doğrudan malzeme ısıtılır. Bu tank, cam tüplerin şekillendirildiği sonraki işlem bölgesine bağlıdır. Bu fırınlar, Pot fırınlarından daha büyük miktarda camı işleyebilir. Bu fırın bir kez ısıtıldığında, aynı tip cam birkaç ay veya daha uzun süre boyunca seri olarak üretilebilmektedir. Hammaddeler fırına yerleştirildikten sonra, hazır olmaları yaklaşık 3 gün sürer. İşlemin sonunda, erimiş camın tamamı fırından boşaltılır, tuğla kırılır ve yeni bir fırın yapılır.

 

 

Not 1 : Cam normal sıcaklığında elektrik iletmemektedir. Bununla birlikte, erimiş cam elektrik iletmektedir. Tank ocağı bu özellikten yararlanır. Ancak başlangıçta kırıntı camlar, başka bir ısı kaynağı kullanılarak (yakıcı ya da eşdeğeri) eritilmelidir. 

Not 2 : Eriyen camın sensörü (örneğin, erimiş camın seviyesini algılayan sensör gibi), yüksek sıcaklıklara ve korozyona dayanıklı olan platinden yapılmıştır. Aynı şekilde optik cam yapmak için kullanılan kaplar da platinden yapılmaktadır, çünkü optik camın mümkün olduğunca saf olması gereklidir.

 

1-3. Çekme 

Erimiş cam, çubuk adı verilen ve ortasında bir delik bulunan uzun ince bir tüp şekline getirilir.Bir Pot fırını kullanıldığında, erimiş cam toplanır ve metal bir tabağa yerleştirilir. Daha sonra camı çekmek için uygun bir sıcaklığa soğuyuncaya kadar birkaç kez katlanır ve daha sonra bir çubuk şekillendirme kabına yerleştirilir.

 

Bir tank fırını kullanıldığında ise, fırın ve çubuk şekillendirme kabı birbirine bağlıdır ve erimiş camın doğrudan şekillendirme kabına akmasına izin verilir. Çubuk şekillendirme kabına aktarılan cam, 800-900 santigrat dereceye kadar soğuduğunda, çubuk merkezine hava üflenir ve çubuk çekme makinesi tarafından dışarı çekilir. 

Çubuk şekillendirme kabının dibinde, ağız adı verilen bir delik vardır. Ağızın şekli çubuğun dış şeklini belirler. Bu ağızlar,  daire, üçgen, kare, altıgen gibi birçok şekle sahiptir. 

Erimiş cam ağızdan çıktığında, piston adı verilen bir tüp ile üflenen hava, çubuğun merkezinde bir delik oluşturur. Cam boncukların çoğu yuvarlak deliklere sahiptir. Bununla birlikte, kare delikli cam boncuklar için kare piston kullanılır. 

Boncukların deliklerinin boyutu, pistonun içinden üflenen hava ile ayarlanmaktadır. Üretim aşamasında boyutu kontrol etmek için rastgele bir çubuk seçilip, bu çubuğa belirtilen çapta bir çubuk yerleştirilmekte ve istenilen özelliklere sahip olup olmadığı kontrol edilmektedir. Deliğin cam çubuğun merkezinde olabilmesi için, pistonun ve ağızın buna uygun şekilde konumlandırılması gerekmektedir. Bununla birlikte, virgül şeklindeki boncuklar için delik kasıtlı olarak merkezden kaydırılmaktadır.

Çubuk şekillendirme kabından çıkan erimiş cam, çubuk şekillendirme makinesi ile yaklaşık 30 metre çekilir. Çekme işlemi sırasında, erimiş cam yavaş yavaş soğuyarak sertleşir ve incelir. Çubuk şekillendirme makinesinin camı çekme hızına bağlı olarak çubuğun dış çapı ayarlanmaktadır. Erimiş cam hızla çekilirse incelir, yavaşça çekildiğinde ise kalınlaşır. 

Çubuk şekillendirme makinesi tarafından çekilen uzun tüp yaklaşık 60 cm’lik uzunluklarla kesilir. Kesilmiş çubuklar tahta bir kutuya yerleştirilir ve bir sonraki işleme taşınır.

 

1-4. Çubukların Filtrelenmesi 

Ham çubuklar çaplarını kontrol etmek için ölçüleri belirli deliklerin olduğu bir kontrol panelinden geçirilir. Bu kontrol panelinden geçen çubuklar deste şeklinde toplanır, alttan ve üstten bağlanır. Belirtilen boyuta uymayan ve kontrol panelinden geçemeyen çubuklar harmanlama işlemine geri döndürülür ve tekrar kırıntı olarak eritilir.

 

 

2. İlk İşleme (Kesme – Ham Boncuk İşleme) 

2-1. Kesme 

Cam çubuklar yatay olarak hızlı dönen bir disk bıçağı olan özel bir kesme makinesi ile kesilir. Çubuklar makineye dikey olarak yerleştirildiğinde, alttan kesilirler. Kesilen çubuğun uzunluğu, bitmiş boncukların istenen boyutuna göre belirlenir. Bu nedenle, çubukları yatay ve eşit uzunluklarda kesmek önemlidir.

 

Not :Zaten kırılmış veya kısalmış olan çubuklar kesme işlemi üzerinde olumsuz etki yaratabilir. Bunu önlemek için, çubuklar kesimden önce elle sıralanır ve benzer uzunluktaki diğer çubuklarla hizalanır. Bu adıma uzunluk hizalaması denir.

2-2. Yeniden ısıtma 

Kesilmiş boncuklar, kömür kumu ile karıştırılarak  döner bir fırında 700-750 santigrat derecede tekrar ısıtılır. Bu işlemde kesik kenarlar eriyerek tüp şeklindeki boncuklar yuvarlak bir şekil alır. 

Kömür kumunun boncuklara karıştırılması nedeni ile tekrar ısıtılarak yumuşatılmış boncuklar birbirine yapışmaz ve delikler zarar görmez. Buna Karbon Yöntemi denir. 

 

Not:Tekrar ısıtılmış boncukların yüzeyi kömür kumu ile kaplanmıştır. Bu nedenle, camın gerçek rengi görünmez. Hem kömür kumu kalitesinin hem de sıcaklık ayarının dikkatli bir şekilde kontrol edilmesi, güzel biçimli boncuklar üretmenin anahtarıdır.

2-3. Durulama 

Kömür kumunu boncukların yüzeyinden çıkarmak için durulama sırasında camı çözebilen kimyasal bir madde olan florin ilave edilir. Buna İlk Durulama da denir. Bir çamaşır makinesi teknesi gibi büyük, eğimli bir küvet, boncukları durulamak için döner. Boncuklar tamamen durulandığında, bir vakum pompası ile bir hortumdan vakumlanır ve bir dehidratör görevi gören santrifüj makinesine aktarılır. Boncuklarda kalan suyu yok etmek için santrifüj makinesinde 30 saniye kalmaları yeterli olmaktadır.

 

Not : Hiroşima’nın birçok boncuk fabrikasına ev sahipliği yapmasının sebeplerinden biri de bölgenin temiz sularıdır. Durulama için berrak su kullanılması daha güzel boncuklar yapılmasına neden olmaktadır.

 

2-4. Son işlem 

Durulama işleminden çıkan boncukların yüzeyleri hafifçe buzludur. Onları parlak ve güzel yapabilmek için, boncukların yüzeyleri tekrar bir elektrikli fırında camın yumuşama sıcaklığından biraz daha yüksek olan 650-700 santigrat derecede ısıtılarak eritilir. Boncukların yüzeyleri kaplanmayacak ise, bu tür boncukların üretimi bu aşamadan sonra bitmektedir.

Not : Boncuklar türlerine (renk, şekil, boyut) bağlı olarak farklı şekilde parlarlar. Üretim aşamasında fırın sıcaklığı dikkatli bir şekilde kontrol edilse de boncukların parlaklığının kalitesini kontrol etmek insan gözlerini gerektirir.

 

 2-5. Buzlama 

Boncukların sırlarını tamamen çıkarmak için, boncuklar bir buzlama işleminden geçirilir. Buzlama işleminde iki yöntem vardır. Bunlardan ilki, boncuk yüzeylerini fiziksel olarak aşındırmak için bir buzlama makinesine boncukları ve aşındırıcı bir bileşiği yerleştirmektir. Diğer yöntem ise kimyasal aşınmadır. 

2-6. Boncuk Filtreleme 

Bitmiş boncuklar dış çaplarına göre filtrelenir. İlk olarak, boncuklar çok küçük olan boncukları elemek için küçük delikli bir elek içinden geçer. Daha sonra, boncuklar belirtilen delik ebatlarına sahip bir elekten geçer, istenilen ebattaki boncuklar deliklerden düşerler ve büyük boy boncuklar elek üzerinde kalır. Böylece sadece belirtilen ebattaki boncuklar bir sonraki işleme gönderilir. Diğer boncuklar harmanlama işlemine geri gönderilir ve tekrar cam kırıntısı olarak eritilir.

3. Boncukların Yüzey İşlemi 

Şeffaf, Seylan (yarı saydam) ve Opak olmak üzere 3 çeşit camdan çeşitli renklerde çubuklar yapılır ve boncuk haline getirilir. İkinci işlem turunda, kaplama, iç renklendirme, yüzey renklendirme, metalik, parlaklık, gökkuşağı ve sırlama dahil olmak üzere farklı yüzey işlemleri uygulanarak daha fazla renk oluşturulur. Bazen bu işlemlerden sadece biri boncuklara uygulanır. Ancak birkaç işlem uygulandığında, çeşitli renkler ve yüzey dokuları oluşturulabilir. İç renk için, tüm boncuk işlemden geçirilir ve daha sonra boncuk yüzeyi aşındırılır, böylece renk ve işlem sadece deliklerin içinde görülür.  

3-1. Kaplama 

Kaplama, boncuk yüzeyini ince bir metal film ile kaplar. Boncuk kaplama için “Elektriksiz Kaplama” ve “Elektroliz Kaplama” olmak üzere iki ana yöntem vardır. 

“Elektriksiz Kaplama”da, boncukları kaplayacak metal, metal iyonlarının kimyasal reaksiyonu ve kaplama çözeltisindeki bir indirgeyici ile boncuk yüzeyine çöktürülür. Metal olmayan malzemeler bile eşit şekilde kaplanabilir. Bunun için kaplama çözeltisinin ve boncukların bir kaba yerleştirilip karıştırılması yeterlidir. 

 

“Elektroliz Kaplama”, kaplama metalinin elektrik kullanılarak çökeltildiği bir yöntemdir. Kaplama yapılacak malzeme elektro-iletken olmalıdır ancak cam elektro-iletken bir malzeme değildir. Bu nedenle, cam ilk önce elektriksiz kaplama ile kaplanmakta, sonrasında elektroliz kaplama uygulanmaktadır. Boncukları kaplamak için, boncuklar kaplama çözeltisi ile doldurulmuş bir fıçıya yerleştirilirler ve daha sonra elektrik verilerek kaplanırlar. 

Dekoratif amaçlı kaplama metalleri gümüş, nikel, kalay, altın, bakır, rodyum, paladyum vs.’dir. Genel olarak, altın kaplama için, önce elektriksiz nikel kaplama baz kat olarak uygulanır ve sonra üzerine elektroliz kaplama ile altın kaplama yapılır. Altın yumuşak bir metal olduğundan bazı durumlarda altına az miktarda kobalt eklenir. Ayrıca, altın rengini değiştirmek için, bazen az miktarda bakır (pembe altın için) veya gümüş (limon altın sarısı için) eklenir.     

Bazı boncukların tüm yüzeyleri, bazılarının yalnızca deliklerinin içi kaplanmaktadır. Deliklerin içine kaplama yapmak için önce tüm boncuk kaplanır, sonra yüzey kaplaması aşındırılır. Sadece deliklerinde gümüş kaplamalı boncuklara “Gümüş Çizgili” denir. 

Not : Gümüş ve bakır kaplamalardan sonra boncuklara koruyucu bir kaplama uygulanır. Ancak yine de bu boncuklar klorlu ağartıcı ile temas ederlerse veya zamanla oksitlenirse kararabilirler. Bu nedenle bu boncuklarla çalışırken dikkatli olunmalıdır. Nikel, kalay, rodyum ve paladyumla yapılan kaplamalar ise uzun süreli sürtünme ile aşınabilir. Bu boncuklarda aşırı sürtünmeye dikkat edilmelidir.  

3-2. Metalik / Parlak / Gökkuşağı 

Cama metal oksit buhar biriktirme uygulayarak, parlak cam ve gökkuşağı renkleri yaratılabilir. Buhar biriktirme, buharlaştırılmış metalik bileşikler tarafından yüksek derecede ısıtılmış bir yüzeye oksidasyon veya çözünürlük içeren kimyasal reaksiyon yoluyla ince film oluşturma yöntemidir. Boncuklar için, oksitlenmiş titanyum veya kalay materyali kullanılır.           

Film kalınlaştıkça renk parlak beyaz> kahverengi> lacivert> yeşil> mor olur. “Parlak” (parlak beyaz), “Metalik” (siyah opak boncuk yüzeyinde bir filmi kalınlaştırmak suretiyle oluşturulan renk), “Gökkuşağı” (film kalınlığını eşit olmayan hale getirerek çeşitli renklerde parlayan parlak gökkuşağı rengi). 

Bu renk oluşturma işleminin prensibi, sabun köpüğü üzerindeki yanardönerlik gibi ışığın girişim olayıdır. Girişim olayları, iki ışık dalgası birbirini etkilediğinde, bazen güçlendiğinde veya zaman zaman zayıfladığında ortaya çıkar. Bu boncuklarda, ışık bu ince filmin hem üzerine hem de arkasına yansıtılır veya kırılır, bu da çok yollu yansımalara neden olur. Bu yüzden boncuklar gökkuşağı renginde parlamaktadır.  

3-3. Boyama 

Farklı tipteki boya ve pigmentlerin karıştırılmasıyla boncuklar için renklendirici sıvılar yapılır. Boncuklar kaba dokulu bir torbaya konulur ve torba, boyalar veya pigmentlerle dolu bir kabın içine batırılır. Daha sonra, boncuklar torbada kurutulur, çalkalanır, böylece boncuklar birbirine yapışmaz. Bu yöntem aynı zamanda boncuk deliklerinin içini de eşit olarak renklendirir. 

2 tip kaplama vardır. Bir tanesi, boncukların dışını renklendiren Yüzey Rengidir. Diğeri ise sadece deliklerin içinde renk veren İç Renk’tir. İçi Renkli boncuklar için, önce tüm boncuk renklendirilir ve ardından boncukların sadece yüzey rengini çıkarmak için cilalama işlemi yapılır. Çeşitli renklerde cam boncuklara bakıldığında, iç rengin değişmiş olduğu görünebilir. Parlaklık veya gökkuşağı gibi diğer kaplamalarla yapılan farklı kombinasyonlar, boncuklar için olası renk yelpazesini genişletir.    

Genel olarak gümüş kaplamalı ve daha sonra yüzey renklendirmesi yapılmış boncuklara Galvanizli boncuk denir. Boyalı Gümüş Çizgili boncuklar, yüzey rengi uygulanmadan önce delikleri gümüş kaplı olan boncuklardır. Deliklerin içine uygulanacak kaplama malzemesinin türüne bağlı olarak, boncukların adları değişir. Deliklerinde inci tonlu metalik kaplamalı olanlara İnci boncuklar, deliklerinde neon benzeri canlı flüoresan kaplamalı boncuklara Neon Renkli boncuk denir.


3-4. Parlak Kaplama 

Boncuklar, yüzeylerine altın parlaklık veya diğer parlaklık kaplama malzemesi uygulandıktan sonra taşıma bandında yakılır. Kaplama malzemesinin deliklere girmesini önlemek için, TOHO’nun profesyonel çalışanları, kendi özgün, orijinal kaplama malzemelerinin uygulanması için mükemmel zamanlamayı değerlendirmek üzere kendi tekniklerini geliştirmişlerdir. Yüzeylerine altın parlaklık uygulanmadan önce siyah olan boncuklara Bronz boncuk denir. Altın parlaklık yüzeylerine uygulandıktan sonra şeffaf veya opak renkli boncuklara Şeffaf/Opak Altın Parlak Boncuk denir. 

Altın kaplama uygulamasından sonra ilave parlaklık kaplamaları uygulayarak çeşitli renkler üretilebilmektedir. Örneğin, siyah opak boncukların yüzeyine altın parlaklığı uygulandığında ve sonra ilave parlak kaplama uygulandığında, bu boncuklara Yüksek Metalik boncuklar adı verilir.       

Not : Bazı altın parlaklığı uygulandığında bile, bitmiş boncuklar orijinal türlerine göre farklı görünmektedir. Örneğin, altın parlaklığı kaplamalı siyah opak boncuklar altın gibi görünür. Altın parlaklığı uygulanan beyaz şeffaf boncuklar saydam mor boncuklardır. Altın parlaklığı uygulanan beyaz opak boncuklar pembe görünmektedir.